Хилль

Энциклопедия Брокгауза Ф.А. и Ефрона И.А. (1890 - 1916гг.) Статьи для написания рефератов, курсовых работ, научные статьи, биографии (118447 статей и 6000 рисунков).

А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Ы Э Ю Я A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W Z
Х ХА ХВ ХЕ ХИ ХЛ ХМ ХН ХО ХР ХТ ХУ ХЫ ХЭ
ХИА
ХИБ
ХИВ
ХИГ
ХИД
ХИЗ
ХИК
ХИЛ
ХИМ
ХИН
ХИО
ХИР
ХИС
ХИТ
ХИФ
ХИЩ
ХИЯ

Хилль (Карл Иоганн Даниельсон Hill, 1793—1875) — шведский математик. Получив степень доктора философии, сделался с 1827 г. профессором физики в Стокгольмском технологическом институте, а с 1830 г. профессором математики в Университете в Лунде. Обширная учено-литературная деятельность X. началась в 1822 г. с появления в свет его статьи "Vers uche über Magnetisirung durch Reibungs-Electrizitä t" (Schweigger's "Journal fur Chemie und Physik", XXXIV, 1822). С 1827 г. печатал в журнале Крелля и других очень много работ, часть которых названа ниже: "Casum irreducibilem solvendi conatus" (II, 1827 и V III, 1831); "Ueber d. Integration logarithmisch-rationaler Differentiale" (III, 1828); " De approximata seriei, juxia data funcuonis derivata dispositae, summatione" (V, 1830); "Theoremata demonsiranda et problemata resolvenda" (VII, 1831 и IX, 1832); "Exempium usus functionum iteratarum in theoria functionum integraliter transcendentium" (XI, 1834); "Analysis aequationum aliquot, functiones duplicis argumenti determinantium" (там же); "De factoribus numerorum compositorum dignoscendis" (там же); "Theorema analyticum" (XVI, 1837); "Formule générale d'inté gration indefinie" (XVIII, 1838); "Fragmenta theoriae aequationum lineariter differentialium" (XXV, 1843); "De radicibus rationalibus aequationis Riccatianae etc." (там же); "Fonctions enti è res а diviseurs bi nômes" (LXX, 1869); "Indices a modulé compose et une table d'une nouvelle espè ce d. logarithmes" (там же); "En del egenskaper af summator. funct." ("Forhandlinger ved de skandinaviske naturforskeres M öder", VIII, I860); "Om en akers medelafsiånd från hemmet" (Stockholm, "Akad. Handl", 1849); "Om qvadraiur" (Stockholm, "Vetenskapsakad. Ofversigt", XHL 1856); "Om Bernoullis sé rie" (там же, XIV, 1857); "Hogre eqvationers construct." (там же, XIX, 1862); "Forme des racines num ériquement déterminées" (Upsala, "N ova Acta", II, 1856); "Afhandl. om tals visare til sammansatta, delare (indices а module compos é)" ("Acta Universitatis", Luud, 1, 1864); "De proprietatibus seriei harmonic, cum quadam hujus tabula" (там же, III, 1866); "De functionibus rationaliter logarithmicis integrandis et speciatim de derivatis lammatum" (там, же, IV, 1867); "Forme g én. de développement etintégrat. dé fin." (там же, VI, 1869). В виде отдельных изданий вышли следующие его сочинения: "Speeimen exercitii analytici, functionem integralem

secundum amplitudinem, tum secundum modulum comparandi modum exhibentis" (Лунд, 1830); "Introductio in elementorum functionum ellipticarum theoriam" (там же, 1835); "Regulae derivandi et differentiandi gen é rales" (там же. 1841); "Matheseos universalis formulae fundamentales" (там же, 1841); "Om Quadrattabellernas bruk till imagin ä r rotutdragning" (там же, 1853);"Оm Quadrattabellernas bruk till numeriska Equationers l ö sning" (там же, 1853 и 1854); "Оm numeriska Equationers l ösning genom couverge nta operationer" (там же, 1δ53); "Introductio in elementarem functionem ellipticarum theoriam" (там же, 1853 и 1854); "Matheseos fundamenta nova analytica" (Лунд, и П., I860 и 1868). Истории математики он, наряду с глубоким изучением творений Диофанта, посвятил следующие свои сочинения: "Conatuum theoriam linearum parallelarum stabiliendi praecipuorum brevis recensio" (Лунд, 1835—50); "Nagra historisk-matematiska anm ärkningar" ("Forhandlinger ved de skandinaviske naturforskeres Möder", V, 1847); "Bidrag till binomial-theoremets historia" (Promotionsprogramm, Lundae, 1850); "Några ord om Erland Sam. Brings reduktion af 5: te gradens eqvation" ("Vetenskapsakad. ö fversigt", Стокгольм, XVIII, 1861).

В. В. Бобынин.

Смотрии так же...